Własnym tempem do celu!

Każdego dnia, coraz bardziej zadziwia mnie to jak „świat pędzi”. Nieustannie gdzieś się spieszymy, gonimy za czymś. Pytanie brzmi: za czym?

Wiele rzeczy mamy na wyciągnięcie ręki – jeden telefon, kilka kliknięć na komputerze czy komórce - i jest. Mimo to wciąż brakuje nam czasu. Wpadamy w błędne koło „dzisiejszego świata”. Musimy być: „lepsi”, „silniejsi”, „mądrzejsi”. Pracujemy, uczymy się, szukamy pomocy jak się zmotywować, jak być bardziej efektywnymi.

Zatracamy się…

Ja również mierzę się z tym co Ty. Czuję jak „świat” wciąga mnie w swoją „grę”. Doświadczam myśli, które mówią mi, że jeśli idę zbyt wolno, jestem zbyt słaba i nie pasuję do świata! Efekty powinny być przecież OD RAZU!

A ja? Jak zapewne i Ty, bardzo często tych postępów jakie czynię wcale nie dostrzegam. Często są tak milimetrowe, że nie ma sensu się nawet nad nimi skupiać. Ale czy na pewno???

Kiedy patrzę na innych – myślę sobie: „oni robią tak wiele! Osiągają tak wiele!" A ja? Mam wrażenie, że stąpam w miejscu. I to do tego stopnia, że pode mną robi się już dołek. Ale czy naprawdę tak jest???

Bardzo nie lubię tego momentu, kiedy zalewa mnie fala myśli. Kiedy uświadamiam sobie ile nie umiem, ile przede mną, co powinnam zrobić. A ja nie mam czasu na to wszystko. Nie mam siły. Nie jestem w stanie wszystkiego „ogarnąć”.

Mam dziś dla Ciebie dobrą wiadomość: nie musi tak być!

Każdy z nas ma swoją własną drogę. Każdy z nas ma swoje własne tempo. Jeden przebiegnie maraton pokonując rekord świata, a ktoś inny po prostu powoli przejdzie trasę. Wiesz co jest ważne? To, że go ukończysz!

Wcale nie musisz być NAJLEPSZY względem świata! Bądź tylko najlepszą wersją siebie, a to wystarczy, abyś był szczęśliwy i osiągnął pokój serca.

Rozwój daje wiele satysfakcji. Żyjemy po to, aby każdego dnia się rozwijać. Może czasami wydawać się, że nie robimy zbyt wiele. Jednak te małe kroki, które konsekwentnie czynisz, są lepsze niż sprint po którym dostajesz zadyszki .

Cytując słowa mojego wielkiego mistrza- św. Ignacego: „To, co się osiąga ze zbytnim pośpiechem, zazwyczaj nie jest trwałe. I nie tylko, jest także przyczyną upadków.”

Chciałabym dziś zachęcić Cię do tego, abyś zatrzymał się i rozejrzał, zbadał jakie jest Twoje tempo. Zastanów się co możesz uczynić dziś, tak byś nie złapał zadyszki?

Pamiętaj o odpoczynku. Pamiętaj, że życie nie składa się tylko z pracy i rozwoju. Pamiętaj, żebyś nie porównywał się z innymi.

Jesteś cudem! Jesteś wyjątkowy! I to ciebie potrzebuje świat, takiego jakim jesteś!

Niech sąsiad robi swoje, niech ma „bardziej zielony trawnik”. Ty dostrzegaj to co masz i podziękuj Bogu za to, że stworzył ciebie właśnie takiego.

Błogosławię Monika

P.S. Fotografia wykonana przez Martę Kamińską (Lisi Kadr)